Thusci

Thusci
Tusci or Thusci, ōrum, m., another name for Etrusci, the inhabitants of Etru [p. 1920] ria, the Tuscans, Etruscans, Etrurians, Mel. 2, 4, 2; Liv. 2, 51, 1; 5, 33, 7; 5, 45, 4; Cic. Div. 2, 51, 106 al.—Hence,
A.
Tuscĭa, ae, f., Etruria, the Etruscan territory, Eutr. 3, 9; 7, 3; Flor. 1, 5, 5.—
B.
Tuscus, a, um, adj., of or belonging to the Tuscans, Tuscan, Etruscan, Etrurian:

mare,

Mel. 1, 3. 3 sq.; 2, 4, 1; 2, 7, 17; Plin. 3, 5, 8, § 50; Cic. de Or. 3, 19, 69; Liv. 5, 33, 7; Hor. Ep. 2, 1, 202 al.:

aequora,

id. C. 4, 4, 54:

pelagus,

Mel. 2, 5, 1:

sinus,

Plin. 2, 88, 89, § 203: amnis, i. e. the Tiber, which flows through Etruria, Hor. S. 2, 2, 33; Ov. A. A. 3, 386; cf.

flumen,

id. M. 14, 615:

alveus,

Hor. C. 3, 7, 28:

tragoediae,

Varr. L. L. 5, § 55 Müll.:

sacra, Col. poët. 10, 341: dux,

i. e. Mezentius, Ov. F. 4, 884:

eques,

i. e. Mœcenas, Mart. 8, 56, 9:

cadi,

Tuscan wine, id. 13, 118, 2:

semen zea,

Ov. Med. Fac. 65; Plin. 18, 8, 19, § 82:

vicus,

a street in Rome inhabited by low people, especially by prostitutes, Varr. L. L. 5, § 46 Müll.; Liv. 2, 14, 9; Tac. A. 4, 65 fin.; Plaut. Curc. 4, 1, 21; Hor. S. 2, 3, 228 al.;

hence, ex Tusco modo dotem corpore quaerere,

Plaut. Cist. 2, 3, 20.—
C.
Tuscānus, a, um, adj., of or belonging to the Tuscans, Tuscan:

dispositiones,

of the Tuscan style of architecture, Vitr. 4, 6 fin.
D.
Tuscā-nĭcus, a, um, adj., of or belonging to the Tuscans, Tuscan:

impluvium,

in the Tuscan style, Varr. L. L. 5, § 161 Müll.; cf. Vitr. 3, 2; 4, 7 fin.; Plin. 35, 12, 45, § 154; 36, 23, 56, § 178:

signa,

id. 34, 7, 16, § 33:

Apollo,

id. 34, 7, 18, § 43:

statuae,

Quint. 12, 10, 1. —
E.
Tuscĭa, ae, f., the country of the Tuscans, Tuscia, Amm. 27, 3, 1 (but in Varr. L. L. 5, § 32, the correct read. is Tusci).

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • TUSCI et THUSCI — TUSCI, et THUSCI Strab. Plin. l. 3. c. 5. Liv. l. 2. c. 51. et aliis, populi Italiae antiquissimi, qui et Herrusci, Toscani; et regio Tuscia, sive Thuscia, (utrôque enim modô scribitur) quae et Etruria, sive Hetruria, VII. Italiae, iuxta… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Étrusques — Cet article concerne le peuple étrusque. Pour la langue étrusque, voir Étrusque. Peuples italiques à l âge du fer …   Wikipédia en Français

  • ЭТРУРИЯ, ТУСЦИЯ, ТИРРЕНЦИЯ — •Etruria или Tuscia, Τυρρηνία, местность в Средней Италии, на западе граничившая с морем, получившим по ней название тирренского, и с рекой Макрою, разделявшей ее от Лигурии; на севере граничившая с… …   Реальный словарь классических древностей

  • Industrie étrusque — Fonderie  : La Chimère d Arezzo …   Wikipédia en Français

  • Этрурия —    • Etruria или Tuscia,          Τυρρηνία, местность в Средней Италии, на западе граничившая с морем, получившим по ней название тирренского, и с рекой Макрою, разделявшей ее от Лигурии; на севере граничившая с Апеннинами (Gallia Cispadana); на… …   Реальный словарь классических древностей

  • ABAS — I. ABAS Armeniae maioris fluv. ubi Pompeius Albanos praelio fudit. Plut. in Pom. II. ABAS Centaurus, Ixionis et Nubis filius, venator insignis, Ovid. Met. l. 12. III. ABAS Filius Cymei et Hypermnestrae, Danai filiae, Abarum Phocensium Urbis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GRAPHIUM — seu stylus, calami vice olim erat; cum saxis et lateribus antiquissimi homines literas insculpsêre. Gr. Γλυφίον, Aus. Grammatica martyr. v. 17. caelum et caelte. Hiob. c. 19. v. 23. Quis mihi det, ut exarentur in libro stylo ferreo, aut plumbi… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LYDIA — I. LYDIA amica Horatii, cuius in Odis saepe meminit. II. LYDIA purpurae venditrix, quae omnium prima in urbe Philippis Euangelium amplexa est, et Paulum ac Silam hospitio accepit. Act. c. 16. v. 14. III. LYDIA regio Asiae min. Croeso Rege, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MUSONIUS — I. MUSONIUS Philosophus non incelebris, de quo vide Gellium l. 16. c. 1. Amicus erat Apollonii Thyanaei, sub finem 1. et initium 2. saeculi. Exstant utriusque Epistolae. Suid. qui etiam alterius Musonii meminit. Vide Gesner in Biblioth. II.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SANGUS — melius SANCUS, Deus veterum Romanorum, cuius aediculam, vicum sacellumque in Urbis Romae regionibus celebrant Sext. Rufus, P. Victor, Onuphrius, Alii: quis fuerit, non est adeo exploratum. Herculem esse, contendit Festus. l. 14. Propter viam sit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SATURNUS — Oceani ac Tethyos fil. Plato in Tinaeo: Γῆς τε καὶ Οὐρανοῦ παῖδες Ω᾿κεανός τε καὶ Τηθὺς ἐγενέςθ ην, ἐκ τούτων δὲ Φόρκυχ τε καὶ Κρόνος, καὶ Ρ῾έα, καὶ ὅσοι μετὰ τούτων. At Hesiod. in ortu Deorum, v. 44. cum Caeli uxorem Terram fuisse cecinisset,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”